Τρίτη 18 Μαΐου 2010

Οι τελικές ρυθμίσεις του νομοσχεδίου

Τσακίζονται μισθολογικά πάνω από 1 εκατομμύριο δημόσιοι υπάλληλοι και 100.000 συνταξιούχοι καθώς επιβάλλεται ακραία λιτότητα με συνεχείς αυξήσεις αντικειμενικών αξιών και ΦΠΑ για 3 χρόνια!

Στη Βουλή στρέφονται σήμερα όλα τα βλέμματα καθώς θα ψηφιστεί καταρχήν το νομοσχέδιο για τα έκτακτα σκληρά μέτρα για την εφαρμογή του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας από τα κράτη μέλη της ευρωζώνης και του ΔΝΤ. Το κλίμα πάντως θα είναι βαρύ μετά τα τραγικά γεγονότα των διαδηλώσεων με τους τρεις νεκρούς συνανθρώπους μας.

Το ΚΚΕ επιμένει στην πρότασή του να γίνει ψηφοφορία με διευρυμένη πλειοψηφία των 180 ψήφων. Ζήτησε επίσης ονομαστική ψηφοφορία επι της αρχής, ενώ με αυτό συμφωνεί και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ο μηχανισμός στήριξης αφορά την παροχή χρηματοδότησης συνολικού ύψους 110 δισεκατομμυρίων ευηρώ εκ των οποίων τα 80 δισεκατομμύρια αφορούν διμερή δάνεια από τις χώρες-μέλη της Ε.Ε. και τα 30 δισεκατομμύρια ευρώ από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Στο φορολογικό νομοσχέδιο προβλέπεται ότι :
α) Οσοι λαμβάνουν μικτές συνολικές αποδοχές έως 3.000 ευρώ, θα παίρνουν επίδομα 1.000 ευρώ το χρόνο, δηλαδή 250 το Πάσχα και το καλοκαίρι και 500 ευρώ τα Χριστούγεννα. Αυτό ήταν που ανακοινώθηκε, αλλά τελικά τα πράγματα δεν είναι έτσι με την κυβέρνηση να ψεύδεται ευθαρσώς. Αυτό που θα ισχύσει είναι τελείως διαφορετικό και το NewsIt το αποκαλύπτει.

Οσοι παίρνουν έως 2.000 ευρω θα λαμβάνουν αυτούσιο το επίδομα των 1000 ευρώ. Οσοι λαμβάνουν πάνω από 2.000 ευρώ θα περικόπτεται αναλογικά.
Συγκεκριμένα:
2100 ευρώ θα παίρνει επίδομα 900 ευρώ
2200 ευρώ θα παίρνει επίδομα 800 ευρώ
2300 ευρω θα παίρνει επίδομα 700 ευρώ
2900 ευρώ θα παίρνει μόλις 100 ευρώ

β) Οσοι έχουν βγεί στην σύνταξη αλλά δεν έχουν περάσει τα 60 χρόνια τότε ΔΕΝ θα λαμβάνουν το επίδομα των 800 ευρω δηλαδή τα δώρα των Χριστουγέννων του Πάσχα και επίδομα αδείας.

Από την ρύθμιση εξαιρούνται :
Οσοι λαμβάνουν σύνταξη λόγω αναπηρίας και όσοι λαμβάνουν σύνταξη βαρέων και ανθυγιεινών εργασιών, οικοδομικών εργασιών και χηρείας εκ μεταφοράς σύνταξης θανόντος συζύγου.

Εξαιρούνται επίσης όσοι λαμβάνουν «πολεμική σύνταξη ή σύνταξη λόγω ανικανότητας ή συνταξιοδοτήθηκαν αναγκαστικά δυνάμει ειδικών διατάξεων ή αποστρατεύθηκαν με πρωτοβουλία της υπηρεσίας». Εξαιρούνται από την περικοπή οι δικαιούχοι εκ μεταβιβάσεως εφόσον:

α) Δεν έχουν υπερβεί το 18ο έτος ή αν σπουδάζουν το 24ο έτος της ηλικίας τους, ή β) είναι ανίκανοι για άσκηση οποιουδήποτε βιοποριστικού επαγγέλματος σε ποσοστό μεγαλύτερο του 67%.

Το μέτρο περιλαμβάνει και όσους έχουν υποβάλλει τους τελευταίους μήνες αίτηση πρόωρης συνταξιοδότησης και δεν υπερβαίνουν το 60ο έτος της ηλικίας τους.

Όσοι παίρνουν συνολική σύνταξη (μαζί με τα επικουρικά) από 1701 έως 2500 ευρώ τότε ΔΕΝ θα τους δίνεται ολόκληρο το επίδομα των 800 ευρω αλλά θα δίνεται αναλογικά με την σύνταξη τους μέχρι το ποσό των 2.500 ευρω.

Επίσης το νομοσχέδιο προβλέπει :
Μείωση των επιδομάτων στο στενό δημόσιο τομέα και οι εν γένει αποδοχές στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.

Τα πάσης φύσεως επιδόματα, αποζημιώσεις και αμοιβές γενικά για τους λειτουργούς υπαλλήλους και το προσωπικό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου του δημοσίου, των ΝΠΔΔ και των ΟΤΑ αλλά και των Ενόπλων Δυνάμεων της Ελληνικής Αστυνομίας και του Πυροσβεστικού και Λιμενικού Σώματος μειώνονται κατά 8%.

Επίσης κατά 8% μειώνονται και τα έξοδα παράστασης του προέδρου της Δημοκρατίας, των προέδρων της κυβέρνησης και της Βουλής, του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και των υπουργών και των υφυπουργών.

Επίσης ορίζεται ότι τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα που έχουν θεμελιωθεί ή θεμελιώνονται έως την 31 Δεκεμβρίου 2010, δεν θίγονται από την παραμονή των υπαλλήλων στην υπηρεσία μετά την ανωτέρω ημερομηνία και τυχόν συνταξιοδοτικές μεταβολές, δεν επηρεάζουν τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησής τους.

Εξάλλου, αναστέλλεται η καταβολή της δεύτερης δόσης της έκτακτης ενίσχυσης (επίδομα αλληλεγγύης). Ο χρόνος καταβολής του θα επανακαθοριστεί με απόφαση του υπουργού Οικονομικών.

Αυξάνονται επίσης οι έμμεσοι φόροι, ενώ με το άρθρο 5 επιβάλλεται έκτακτη εισφορά κοινωνικής ευθύνης στα κέρδη των επιχειρήσεων, ανάλογα με τη φοροδοτική τους ικανότητα. Επιβάλλεται επίσης ειδικός φόρος 20% στις τηλεοπτικές διαφημίσεις. Δηλαδή ακριβαίνει η διαφήμιση στην τηλεόραση. Εκτακτη εισφορά θα επιβληθεί και στις επιχειρήσεις.

Ολες οι επιχειρήσεις (Ομόρυθμες, ετερόρυθμες, ΕΠΕ και ΑΕ) θα κληθούν να πληρώσουν έκτακτη εισφορά εφόσον έχουν κέρδη προ φόρων (καθαρό εισόδημα) πάνω από 100.000 ευρώ ενώ οι εισηγμένες εταιρείες που δημοσιεύουν ισολογισμούς με Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα θα πληρώσουν έκτακτη εισφορά εφόσον έχουν καθαρά κέρδη πάνω από 100.000 ευρώ.

Αύξηση αντικειμενικών αξιών ακινήτων - Μεταφορά προϊόντων από τον χαμηλό ΦΠΑ στον υψηλό

Αύξηση των αντικειμενικών τιμών των ακινήτων το 2011 και το 2012 και μεταφορά προϊόντων και υπηρεσιών από τον χαμηλό συντελεστή ΦΠΑ στον υψηλό συντελεστή από το 2011 όπως και ειδικών φόρων κατανάλωσης στα μη αλκοολούχα ποτά (αναψυκτικά) από το 2012 προβλέπει το μνημόνιο συνεννόησης που υπέγραψε η Ελλάδα με τους Ευρωπαίους εταίρους για τα μέτρα οικονομικής πολιτικής.

Ειδικότερα προβλέπεται ότι από την αύξηση των αντικειμενικών τιμών των ακινήτων το 2011 θα εισπραχθούν πρόσθετα έσοδα 400 εκατ. ευρώ και το 2012 επιπλέον 200 εκατ. ευρώ.

Οσον αφορά τον ειδικό φόρο κατανάλωσης στα μη αλκολούχα ποτά προβλέπονται έσοδα το 2012, 300 εκατ. ευρώ ενώ από τις μετατάξεις αγαθών και υπηρεσιών από το χαμηλό συντελεστή ΦΠΑ στον υψηλό το υπουργείο Οικονομικών προσδοκά επιπλέον έσοδα ένα δισ. ευρώ το 2011 και 300 εκατ. ευρώ το 2012.

Η φοροεπιδρομή έρχεται παράλληλα με την επιδρομή στους μισθούς

Τα πάνω κάτω φέρνει η κυβέρνηση στην εργασία μειώνοντας τον κατώτατο μισθό από 735 ευρώ στα 520 καθαρά, προκαλώντας ασφυξία στα πορτοφόλια των ελλήνων πολιτών και σαν να μην έφτανε η φοροεπιδρομή, τα νέα εργασιακά μέτρα φέρνουν πογκρόμ απολύσεων.

Πηγή: http://origin.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=25153&catid=13

Σάββατο 15 Μαΐου 2010

Το κυνήγι της ευτυχίας


«Ο γάμος είναι σαν ένα extreme sport. Πρώτα φλερτάρεις με μηνύματα στο κινητό, μετά στο γάμο επικοινωνείς με χαρτάκια κολλημένα στο ψυγείο και στο τέλος η συννενόηση ολοκληρώνεται με χαρτιά θυροκολλημένα από τον δικαστικό κλητήρα.»

Ο Γιώργος και η Κατερίνα χώρισαν ύστερα από δέκα χρόνια έγγαμου βίου. Aφορμή μια νεότερη γυναίκα που εισέβαλλε στη ζωή του Γιώργου ανατρέποντας τις ισορροπίες. H αναταραχή στη ζωή των δύο συζύγων και οι εντάσεις κράτησαν για καιρό αναφέρει η Κατερίνα 35 χρόνων σήμερα, δημόσια υπάλληλος και μητέρα ενός παιδιού. «Ήταν μία απόφαση που έπρεπε να πάρω. Ήταν δύσκολο βέβαια, από την στιγμή που υπήρχε και ένα μικρό παιδί στην μέση αλλά η σχέση μας είχε φθείρει. Το έβλεπα αλλά ίσως, δεν ήθελα να το παραδεχτώ. Ήμασταν σε μία διαρκή κόντρα..α εγώ, β εκείνος, άσπρο εγώ, μαύρο αυτός. Το ένιωθα...ένιωθα πως κάτι είχε αλλάξει στον τρόπο που με κοίταζε, που μου μιλούσε. Ξέρεις στην αρχή θολώνεις τόσο από τον πόνο σαν να έχεις ξαφνικά δεχτεί μια δυνατή μπουνιά στο πρόσωπο, που σε μουδιάζει ολόκληρη, μετά τα βάζεις με τον εαυτό σου. Όταν συνειδητοποιείς τι έχει γίνει κατά καποιο τρόπο αισθάνεσαι και εσύ υπεύθυνος, που το άφησες να φτάσει ως εκεί. Αλλά σε αυτό το σημείο η εμπιστοσύνη έχει κλονιστεί, τα αισθήματα έχουν παγώσει και τα «γιατί» και τα «πώς» δεν έχουν βρει ακόμα μια λυτρωτική απάντηση. Το ερώτημα “να μείνω ή να φύγω;” είναι οδυνηρό. Η απάντηση ακόμα περισσότερο. Για να αποκατασταθεί μια συζυγική σχέση μετά από μια απιστία θα πρέπει και οι δύο σύζυγοι να το επιθυμούν. Χρειάζεται σκληρή δουλειά και μια δύσκολη πορεία για να επιτευχθεί αυτό. Εγώ όμως δεν είχα την υπομονή ούτε και το κουράγιο. Πιστεύω πως στην περίπτωσή μας το επεισόδιο της απιστίας ήταν το τελικό χτύπημα σε μια σχέση που ήδη δεν πήγαινε καλά. Στην ουσία το συναισθηματικό διαζύγιο είχε ήδη λάβει χώρα και το επεισόδιο της συζυγικής απιστίας επιτάχυνε το τελικό διαζύγιο.»

Ευτυχισμένες οικογένειες που παίρνουν όλοι μαζί το πρωϊνό στον κήπο του σπιτιού παρέα με τον σκύλο και τα δύο λαγουδάκια, που απολαμβάνουν ανέμελες εκδρομές και τρέχουν στις ακρογιαλιές. Είναι εικόνες γνωστές σε όλους από τις διαφημίσεις, απέχουν όμως σε μεγάλο βαθμό από την πραγματικότητα. Άγχος, πίεση, δουλειά, έλλειψη χρόνου για τον σύντροφο, κυριαρχούν σήμερα στις συζυγικές σχέσεις και οδηγούν όλο και περισσότερα ζευγάρια στο χωρισμό. Γιατί όμως οι άνθρωποι χωρίζουν σήμερα εύκολα; Ποιοι είναι οι λόγοι που τα διαζύγια αυξάνονται συνεχώς; Γιατί παλιότερα οι σχέσεις κρατούσαν;

«Ο γάμος δεν είναι πλέον σκοπός ζωής όπως ήταν παλιότερα.. Και αυτό έχει να κάνει με το δυτικό τρόπο ζωής, με την μοντερνοποίηση. Πάνε οι εποχές που οι γυναίκες στηρίζονταν στον σύζυγο για να δημιουργήσουν οικογένεια. Οι άντρες έχουν πάψει να αποτελούν το κυρίαρχο οικονομικό στήριγμα της οικογένειας και οι γυναίκες έχουν βγει στην βιοπάλη, διεκδικώντας την ισότητα. Επομένως, γιατί να μένει μια γυναίκα σε ένα προβληματικό γάμο αν μπορεί να ζήσει καλύτερα μόνη της;» Η κ. Ελένη είναι 46 ετών, διαζευγμένη, ιδιωτική υπάλληλος και μητέρα δυο παιδιών και δίνει την δική της εκδοχή στην αύξηση των διαζυγίων στην Ελλάδα. «Προσωπικά ξεκίνησα να εργάζομαι όταν τα παιδιά πήγαν σχολείο όχι νωρίτερα διότι ήθελα να αφοσιωθώ στην ανατροφή τους. Έπειτα ξεκίνησα να εργάζομαι όχι τόσο επειδή το ήθελα αλλά γιατί οι ανάγκες του σπιτιού το απαιτούσαν. Τώρα σκέφτομαι πως τα προβλήματα στον γάμο μου ξεκίνησαν όταν άρχισα να δουλεύω. Ίσως τότε αισθάνθηκα πιο δυνατή και ανεξάρτητη και διεκδίκησα περισσότερα. Βέβαια αυτό δεν άρεσε και πολύ στον πρώην σύζυγο, που μέχρι τότε κατείχε τον πρωταρχικό ρόλο στην λύση των οικονομικών του σπιτιου. Δεν ξέρω ακριβώς τι ήταν αυτό που δεν πήγε καλά στην σχέση μας. Δεν είμαι σιγουρη αν ανταπέδιδα στον ίδιο βαθμό όσα ζητούσα. Το σίγουρο είναι ότι σε ένα χωρισμό υπεύθυνοι είναι και οι δυο, όπως και το ότι ένας γάμος “απαιτεί” δύο. Εμείς κάπου σε αυτό το χάσαμε.»

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας (ΙΨΣΥ), ο δείκτης διαζυγίων από 8% επί των γάμων το 1980 έφτασε το 24% το 2005. Δηλαδή σχεδόν 1 στους 4 γάμους καταλήγει σε διαζύγιο. Η αύξηση του ποσοστού των διαζυγίων είναι μεγάλη, αν αναλογιστεί κανείς ότι στη δεκαετία του ΄80 το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 1 στους 10 γάμους. Πιο συγκεκριμένα, τα διαζύγια το 2005 έφτασαν τα 13.500, με τα περισσότερα να αφορούν ζευγάρια της πρωτεύουσας και της Θεσσαλονίκης. Tο 2004 τα διαζύγια στην Eλλάδα ήταν πάνω από 12.000, την περίοδο 2000-2003 κυμάνθηκαν κοντά στα 11.000, το 1999 εκδόθηκαν περίπου 9.500, ενώ το 1998 περίπου 8.000. Όσον αφορά τα πιο πρόσφατα στοιχεία, από τον Φεβρουάριο του 2009 μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2010 παρατηρείται αύξηση της τάξης του 11,4% στα διαζύγια σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα της περασμένης χρονιάς. Επιπλέον, υπολογίζεται ότι στη διάρκεια του 2010 περίπου 1 στους 2 γάμους θα οδηγείται σε διαζύγιο.

Μάλιστα, επιβεβαιώνονται και επιστημονικά τα «επτά χρόνια φαγούρας», αφού ο 7ος χρόνος γάμου αποδεικνύεται ο πιο κρίσιμος, όπως προκύπτει από πανελλαδική έρευνα της Εταιρείας Μελέτης Ανθρώπινης Σεξουαλικότητας (E.M.A.Σ.), η οποία πραγματοποιήθηκε σε 18.000 ζευγάρια παραγωγικής ηλικίας. Εντυπωσιακά είναι και τα αποτελέσματα της έρευνας του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας, σε δείγμα 20.000 ατόμων. Από τα ευρήματα προκύπτει ότι ένα ποσοστό που ανέρχεται στο 10% είναι διαζευγμένοι και ένα ποσοστό της τάξης του 5% είναι έγγαμοι σε διάσταση.

Ο μέσος όρος διάρκειας του πρώτου γάμου είναι τα 11,45 χρόνια. Από τους διαζευγμένους, το 20,7% προχωρά και σε έναν επόμενο γάμο. Ωστόσο και από αυτούς, περισσότεροι από τους μισούς, το 56%, διαλύουν και τον δεύτερο γάμο τους.
Στην ηλικία των 30 έως 40 αποφασίζουν τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες να διακόψουν τον γάμο τους. Ωστόσο, η πιο κρίσιμη περίοδος για τους περισσότερους γάμους είναι όταν το ζευγάρι φτάνει στην ηλικία μεταξύ 40 και 50, οπότε έρχεται η πρώτη κρίση της μέσης ηλικίας: «Τι έκανα, τι δεν έκανα στη ζωή μου, τι θα μπορούσα να είχα κάνει αν δεν ήμουν στην κατάσταση που είμαι τώρα» και ο προβληματισμός «τι κάνω από εδώ και πέρα». Το 66% των διαζυγίων γίνονται πράξη σε αυτή την ηλικία, όταν έχουν μεγαλώσει λίγο τα παιδιά και θεωρητικά θα μπορούσαν να χαρούν πια τη ζωή τους ως ζευγάρι. Η έξοδος των παιδιών από το σπίτι είναι συχνά σημαντική αφορμή για την κρίση της συζυγικής σχέσης. Το μεγαλύτερο ποσοστό ατόμων σε διάσταση ή διαζευγμένων είναι απόφοιτοι ΑΕΙ και προχωρούν στον χωρισμό όταν είναι εξασφαλισμένοι επαγγελματικά. Μετά τον χωρισμό, η συντριπτική πλειονότητα, 71%, επιλέγουν να μείνουν μόνοι τους.

Τα αίτια των διαζυγίων είναι πολλά. Ο χρόνος αποδεικνύεται ο μεγαλύτερος φθοροποιός του γάμου, αφού τα περισσότερα διαζύγια συνοδεύονται από την παρέλευση υπολογίσιμου χρόνου γάμου (5 με 10 χρόνια), που κάνει τα ζευγάρια να «βαραίνουν» και να «βαριούνται». Επιπλέον, η νέα κοινωνική πραγματικότητα αναδύει νέα σχήματα οικογενειακής ζωής, στα οποία επικρατούν σε μεγάλο βαθμό οι οικογένειες με έναν γονέα, τα μονομελή νοικοκυριά, η συμβίωση χωρίς γάμο. Oι έρευνες λένε ότι τα νοικοκυριά του ενός πυρήνα ή μονομελή νοικοκυριά σχεδόν διπλασιάστηκαν την τελευταία εικοσαετία. Ο αυξανόμενος ατομικισμός των Ελλήνων και των Ελληνίδων αλλά και η αυξανόμενη συμμετοχή των Ελληνίδων στην αγορά εργασίας που επιτρέπει τα νέα δεδομένα της απόλυτης ελευθερίας και ανεξαρτησίας συγκαταλέγονται στον κατάλογο των αιτιών.

Η μοιχεία είναι ένας από τους βασικότερους λόγους κατάθεσης αιτήσεων διαζυγίων. Σε έρευνα του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας φάνηκε ότι το 80% των ανδρών και το 50% των γυναικών έχουν εξωσυζυγική ευκαιριακή σχέση τουλάχιστον μία φορά στην Ελλάδα, ενώ στο ένα τρίτο των γάμων δημιοργούνται σχέσεις με παράλληλες επαφές από το άμεσο οικογενειακό περιβάλλον.

Ο δικηγόρος Γιώργος Κόκκαλης σημειώνει: «Με βάση την εμπειρία μου από την επισκεψιμότητα των πελατών διαπίστωσα ότι επτά στα δέκα διαζύγια έχουν αιτία την απιστία, ένα στα δέκα έχει αιτία τους συγγενείς συνήθως τα πεθερικά, και τα υπόλοιπα εξωγενείς παράγοντες. Οι γυναίκες είναι αυτές που διαφεύγουν συχνότερα στη λύση του διαζυγίου, ενώ δύσκολα θα οδηγηθεί ένα ζευγάρι σε χωρισμό αν δεν υπάρχει απιστία. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις επανασύνδεσης αφότου προηγηθεί ένα διαστημα απομάκρυνσης του ενός από τον άλλο, το οποίο είναι αρκετό για να οργανώσουν τις σκέψεις τους και να αναθεωρήσουν. Πάντως τα περισσότερα ζευγάρια συνειδητοποιούν ότι επιθυμούν να χωρίσουν στο διάστημα της αναγκαστικής συνεχόμενης συμβίωσής τους το δεκαπενθήμερο των διακοπών.»

Αν και ο θεσμός του γάμου μοιάζει να υποβαθμίζεται από την καλπάζουσα συχνότητα των διαζυγίων, ωστόσο εξακολουθεί να επικρατεί η άποψη ότι «η αγάπη όλα τα νικά και όλα τα υπομένει». Αυτήν την άποψη υιοθετεί ο κ. Δημήτρης, ετών 56, ο οποίος διανύει τον 35ο χρόνο έγγαμου βίου του με την κ. Ελευθερία αποκαλύπτοντας το μυστικό της επιτυχίας: « Ο γάμος είναι σαν ένα extreme sport, θέλει υπομονή και επιμονή. Ειδικά σήμερα. Πρώτα φλερτάρεις με μηνύματα στο κινητό, μετά στο γάμο επικοινωνείς με χαρτάκια κολλημένα στο ψυγείο και στο τέλος η συννενόηση ολοκληρώνεται με χαρτιά θυροκολλημένα από τον δικαστικό κλητήρα. - (γελάει) – Για μένα ο γάμος είναι μία συνεχής προσπάθεια συνύπαρξης και συμβίωσης με ένα πρόσωπο που παντρέφτηκες στα νιάτα σου θεωρώντας ότι αποτελεί το άλλο σου μισό. Από την στιγμή που μπαίνει η “κουλούρα” οφείλεις να συνειδητοποιήσεις ότι δεν υπάρχει πλεόν το “εγώ” αλλά το “εμείς” και έτσι πρέπει να τον βλέπεις τον γάμο γιατί αυτό είναι στην ουσία, η ένωση δύο ανθρώπων εις σάρκα μία. Είναι πολύ σημαντικό να έχεις κάποιον να σε περιμένει στο σπίτι το βράδυ με ένα πιάτο ζεστό φαί, να έχεις κάποιον να ακούει αυτά που έχεις να πεις. Σίγουρα ο έρωτας φθείρει μετά από κάποια χρόνια, αλλά είναι φυσιολογικό. Δεν είναι δυνατό να νιώθεις με την ίδια ένταση το πάθος και την έλξη που ένιωθες για τον άνθρωπό σου όταν ήσουν 20. Άλλες αντοχές άλλες επιθυμίες τότε. Όπως το ανθρώπινο σώμα υπόκειται φθορά με το πέρασμα του χρόνου την ίδια φθορά συναντάμε και στον έρωτα, ο οποίος όμως αντικαθίσταται από την αληθινή αγάπη και τον σεβασμό για τον άνθρωπο που κοντά του ανακάλυψες ποιος είσαι και τι θες από την ζωή, για τον άνθρωπο που σου χάρισε τα παιδιά σου. Πώς μπορείς να το ξεχνάς αυτό... Αυτό είναι σχέση ζωής και στις σχέσεις ζωής βελτιώνεσαι, αναβαθμίζεσαι. Αυτό απλά συμβαίνει, χωρίς συνταγή ή στρατηγική. Δεν σου χαρίζεται ένας καλός γάμος. Αμφισβητείται και επιβεβαιώνεται καθημερινά. Είναι στο χέρι σου αν θες να τον κρατήσεις ζωντανό ή να τον αποτελειώσεις.»