Όταν ήμουν μικρή και με ρωτούσαν τι θα ήθελα να γίνω όταν μεγαλώσω απαντούσα ασυνάρτητα χωρίς να ξέρω καν τι σημαίνει αυτό « Βάρος στην κοινωνία » ίσως επειδή κάπου το είχα ακούσει, ίσως επειδή όταν έβλεπα τους γύρω μου να γελούν ακούγοντας κάτι τέτοιο από ένα μικρό παιδί ενθουσιαζόμουν.
Η αλήθεια είναι ότι την απόφαση να ακολουθήσω το επάγγελμα της δημοσιογραφίας την έλαβα στην ηλικία των 15 περίπου χρόνων όταν και επέλεγα κατεύθυνση στο λύκειο. Πάντοτε όμως μέσα μου είχα το μικρόβιο να ψάχνω και να ανακαλύπτω πράγματα, να έχω άποψη και να εκφράζω την γνώμη μου. Από την άλλη πάλι, δίσταζα σκεπτόμενη τα όσα άκουγα για το επάγγελμα περί χαμηλής ή και ανύπαρκτης μισθοδωσίας, περιορισμένης δυνατότητας απορρόφησης στο χώρο, πιθανότητας αμφισβήτησης της δουλείας σου και άστατου ωραρίου εργασίας.
Παρόλα αυτά ολοκλήρωσα τις σπουδες μου στον τομέα της δημοσιογραφίας,έκανα και τα απαραίτητα μεταπτυχιακά και πορεύτηκα ακολουθώντας το ενστικτό μου και την θεωρία μου να ζω για να κάνω αυτό που αγαπώ.
Δεν ήταν εύκολο εγχείρημα. Θυμάμαι χτυπούσα πόρτες χωρίς όμως ανταπόκριση ή αν υπήρχε ανταπόκριση ήταν για χαμηλές θέσεις εργασίας ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που οι υποσχέσεις για δημοσίευση των κειμένων μου έμεναν να αιωρούνται. Σήμερα όμως, μετά από είκοσι χρόνια αφοσιωμένης και πεισματικής δουλειάς βρίσκομαι στο γραφείο μου να παρέχω τις γνώσεις μου σε μία από τις μεγαλύτερες εφημερίδες της Ελλάδας. Σήμερα έχω κατορθώσει να αποτυπώνω στο χαρτί τα γεγονότα και τις στιγμές της. Ποιος να το φανταζόταν ότι αυτό που έδινα ως απάντηση στο ερώτημα για το μελλοντικό μου επάγγελμα θα λειτουργούσε σαν οιωνός αφού γίνομαι « βάρος στην κοινωνία » (χαριτολογώντας πάντα) κατά κάποιο τρόπο, όταν μεσολαβώ ανάμεσα στο γεγονός και τον πολίτη, όταν βρίσκομαι εκεί που οι άλλοι , «οι κακοί» δεν θα ήθελαν να βρίσκομαι για να καλύψω τα γεγονότα και να αποκαλύψω την αλήθεια . Η δημοσιογραφία είναι ένα λειτούργημα ,είναι ένα επάγγελμα γοητευτικό και ταυτοχρόνως άσχημο γιατί ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για το αύριο.Αν όμως το αγαπάς και δουλεύεις με μεράκι τότε μπορείς να είσαι σίγουρος ότι θα στο ανταποδώσει. Είμαι πλέον σε θέση να γράφω για αυτά που θέλω εκφράζοντας την άποψή μου, η οποία αναγνωρίζεται κάτι που στις πρώτες μου απόπειρες ως ασκούμενη δημοσιογράφος ήταν αδιανόητο. Είμαι σε θέση να αντιμετωπίζω την ειδησεογραφία με περισσότερη σύνεση και ωριμότητα. Είμαι σε θέση να κτίζω, μέρα με την μέρα , μια αφήγηση που δεν κρύβει ούτε την άποψή μου για τον κόσμο αλλά ούτε και την πραγματικότητα αυτή καθ’ αυτή ,γιατί αυτό είναι δημοσιογραφία . Είμαι σε θέση να ευχαριστώ το Θεό που κατόρθωσα να κάνω το «χόμπυ» μου επάγγελμα .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου